Fibromyalgie

Fibromyalgie raakt tussen 2 en 5% van de bevolking, voornamelijk vrouwen (70 tot 90%). In de Verenigde Staten vertegenwoordigt deze stoornis 10 tot 20% van de redenen voor consultatie op de diensten reumatologie of interne geneeskunde. De stoornis wordt gekenmerkt door spier-en peespijn over de hele lengte van de wervelkolom, vermoeidheid en slaapstoornissen. Die symptonen kunnen gepaard gaan met verschillende verschijnselen: onrustige benen, hoofdpijn, prikkelbaar darmsyndroom, abnormale regels.

Men maakt meestal een onderscheid tussen twee vormen van fibromyalgie: de vormen die geassocieerd worden met organische ziekten ( reumatoide polyartritis, Goujerot-Sjörgren, chronische infectie,...) en geïsoleerde vormen. De ziekte is moeilijk te identificeren ( te diagnosticeren); ze is bestand tegen vele verklaringen en artsen zijn er niet altijd goed bekend mee of nemen de ziekte niet ernstig.

oorzaken

Ondanks haar erkenning door de Wereldgezondheidsorganisatie, blijft fibromyalgie vandaag de dag erg omstreden. Net als het chronisch vermoeidheidssyndroom of spasmofolie, geniet deze ziekte niet van biologische of radiologische elementen waarmee ze haar authenticiteit zou kunnen grondvesten. Is het dan een psychosomatische of een organische ziekte? Vanuit een fysiologisch oogpunt, hebben verschillende, voornamelijk Amerikaanse, studies verschillende hypotheses naar voren gebracht.

Heden stelt men dat de ziekte veroorzaakt wordt door een teveel aan zenuwvezels in de bloedvaten. De verstoorde bloedstroom kan een oorzaak zijn van spierpijnen en andere prikkels.

Een psychologische component ?

In tegenstelling tot de mening die nog te veel op plaatsen heerst, is fibromyalgie geen psychosomatische ziekte. Maar er zijn wel bepaalde psychologische kenmerken die optreden als ontkoppelings -of herhalingsfactor van de aandoening. De ziekte is vaak gebonden aan een gebeurtenis die de aanleiding geeft ( stress, letsel, verdoving...}: je wordt niet geboren met chronische pijn,,

Wat er ook van zij: de pijn is echt

De artsen die in deze pathologie gespecialiseerd zijn raden soms aan het advies van een psycholoog of psychotherapeut te vragen alvorens een behandeling voor te stellen. Niet om achterdocht over de echtheid van de pijn van de baan te vegen, maar om rekening te houden met alle bepalende elementen van de pijnklachten.

Daarenboven is een psychotherapeutische begeleiding aangewezen zelfs als start de arts een behandeling. Deze begeleiding bestaat uit psychodynamische therapie,  Hiervoor kan je uiteraard bij mij terecht.